بانگ رحیل
آغاز از خویشتن
خداوند به هادیان آلوده مى فرماید:
یَابْنَ آدَمَ!
کَیْفَ تَتَکَلَّمُ بِالْهُدى، وَأَنْتَلا تَفیقُ مِنَ الرَّدى؟! .
اى فرزندآدم!
چگونه در باب «هدایت» سخن مى گویى، در حالى که، خود، بر بدیها پیروز نگشته اى [و خویشتن را از پستیها و زشتیها نرهانده اى]؟!
شستشویى کن و آنگه به خرابات خرام **تا نگردد ز تو این دِیْر خراب، آلوده!
******
از اوج آسمان – على اکبرمظاهرى
